Rak piersi

Rak piersi – czynniki ryzyka zachorowania na ten typ nowotworu

Wśród czynników zwiększających ryzyko zachorowania na raka piersi możemy wyróżnić, te, które mają związek z występowaniem dziedzicznym tego nowotworu oraz te, które nie mają podłoża genetycznego i są związane bardziej z trybem życia i fizjologiczną aktywnością hormonalną. Kobiety, u których stwierdzono obecność mutacji genu BRCA1 lub BRCA2 należą do grupy wysokiego ryzyka, niemniej jednak warto podkreślić, że potwierdzenie mutacji genów nie determinuje zachorowania, ale znacząco zwiększa ryzyko zachorowania na ten typ nowotworu. Ryzyko jest większe, im bliższy jest stopień pokrewieństwa, w szczególności jeżeli na raka piersi chorowały krewne pierwszego stopnia, czyli w linii: matka, córka, siostra, a do zachorowania doszło przed menopauzą. Do czynników ryzyka nie związanych z dziedziczeniem genów zalicza się przede wszystkim wczesne wystąpienie miesiączki (przed 12 rż.), późne wystąpienie menopauzy (po 55 rż), późny pierwszy poród (po 40 rż.) oraz bezdzietność.

Rak piersi – objawy

Najczęstszym klinicznym objawem raka piersi jest pojawienie się guzka w obrębie gruczołu piersiowego. Guzek w większości przypadków jest twardy, dobrze odgraniczony i całkowicie bezbolesny, a pacjentki czasami skarżą się, że jego pojawieniu towarzyszą takie objawy jak pociąganie czy kłucie. Choć zmiana ta wcale nie musi oznaczać nowotworu to mimo wszystko zawsze powinna ona zostać zbadana podczas wizyty u specjalisty. W miarę rozrostu raka piersi pojawiają się kolejne dolegliwości wśród, których najczęściej wymienia się jednostronny wyciek z brodawki, asymetrię piersi, zaczerwienie skóry czy wciągnięcie skóry lub brodawki sutkowej. Warto pamiętać, że dolegliwości bólowe są rzadki symptomem towarzyszącym rakowi piersi i w większości przypadków jego wystąpienie świadczy o zaawansowaniu choroby np. przy przerzutach do kości.

Rak piersi – diagnostyka

Podstawę diagnostyki raka piersi stanowią badania obrazowe takie jak mammografia i USG piersi, a w niektórych przypadkach przydatne jest również wykonanie rezonansu magnetycznego piersi. Na podstawie wyników tych badań lekarz może już wstępnie określić, czy guz ma charakter złośliwy. W kolejnym etapie pobierany jest fragment guza do badania histologicznego czyli wykonuje się biopsję gruboigłową (BGI), której wynik informuje lekarza o rodzaju nowotworu. W przypadku postawienia diagnozy raka piersi najczęściej wykonuje się kolejno badania immunohistochemiczne wycinka guza pobranego podczas biopsji gruboigłowej, aby określić podtyp biologiczny nowotworu i na tej podstawie ustalić szczegółowy plan leczenia onkologicznego.

Rak piersi – leczenie

Podstawę do ustalenie planu i sekwencji leczenia raka piersi stanowi przede wszystkim wynik badania histopatologicznego, stopień zaawansowania nowotworu oraz ustalenie przez specjalistę czynników prognostycznych i predykcyjnych. W leczeniu raka piersi wyróżniamy leczenie miejscowe polegające na usunięciu samego guza, usunięciu całej piersi tzw. mastektomia lub usunięciu piersi wraz z pachowymi węzłami chłonnymi. Dodatkowo w leczeniu miejscowym wykorzystywana jest również radioterapia, która może być stosowana na różnym etapie zaawansowania choroby np. po operacji zmniejsza ona ryzyko nawrotu choroby, a w przypadku pacjentek u których nie można wykonać zabiegu jest ona alternatywą do leczenia chirurgicznego. Dodatkowo w leczeniu raka piersi wykorzystuje się tzw. leczenie systemowe, które ma za zadanie działać na wszystkie komórki organizmu, a nie tylko na te zajęte nowotworem. Do metod leczenia systemowego zalicza się: chemioterapię, hormonoterapię, immunoterapię jak również celowane leczenie molekularne w postaci leków podawanych doustnie lub dożylnie.