Wypadanie macicy – skąd się bierze i czy można mu zapobiec?

Wypadanie macicy, określane jako obniżenie narządów rodnych to schorzenie, które najczęściej dotyka kobiety po porodzie, zwłaszcza wieloródki oraz panie w okresie menopauzy. To zaburzenie statyki narządu rodnego wynika z rozciągnięcia mięśni pochwy, miednicy i odbytu. W naszym artykule przyjrzymy się bliżej wypadaniu macicy, jego potencjalnym przyczynom i  czynnikom, które mogą wpłynąć na ryzyko wystąpienia tego schorzenia jak również jego objawom jak i formom profilaktyki. Wypadanie macicy dotyka wiele kobiet na całym świecie i może znacząco utrudnić codzienne funkcjonowanie dlatego ważne jest aby go nie bagatelizować i skonsultować się z lekarzem w celu podjęcia specjalistycznego leczenia. Zrozumienie i świadomość tego schorzenia mogą pomóc pacjentkom w podjęciu odpowiednich kroków w kierunku poprawy zdrowia i komfortu życia.

Co powoduje wypadanie macicy?

Wypadanie macicy to często wynik osłabienia mięśni dna miednicy oraz więzadeł utrzymujących macicę w jej właściwym miejscu. Istnieje kilka czynników, które mogą przyczyniać się do tego schorzenia wśród, których najczęściej wymienia się:

• ciążę i poród – ciężar nienarodzonego dziecka oraz porody siłami natury mogą znacząco osłabić mięśnie dna miednicy, co zwiększa ryzyko wypadania macicy.
• wiek – starzenie się organizmu może wpłynąć na osłabienie mięśni i więzadeł, co zwiększa ryzyko wypadania macicy.
• menopauzę – zmiany hormonalne związane z menopauzą mogą wpływać na osłabienie mięśni miednicy i tkanki łącznej, co zwiększa ryzyko wypadania narządów rodnych, w tym macicy.
• nadmierny wysiłek fizyczny – ciężka praca fizyczna lub podnoszenie ciężkich przedmiotów może zwiększać ciśnienie w jamie brzusznej i przyczyniać się do wypadania macicy.
• otyłość – nadmierna masa ciała może wywierać dodatkowy nacisk na mięśnie dna miednicy i powodować ich osłabienie.
• czynniki genetyczne – niektóre kobiety mogą być bardziej predysponowane do wypadania macicy ze względu na czynniki genetyczne.
• inne schorzenia – niektóre schorzenia, w których pojawia się przewlekły kaszel, zaparcia ale również astma czy choroby układu moczowego mogą wpływać na wzrost ciśnienia w okolicy miednicy, co może zwiększać ryzyko wypadania narządów rodnych.

Wypadanie macicy to poważne schorzenie, które może znacząco wpłynąć na jakość życia kobiety. Dlatego ważne jest aby zrozumieć czynniki ryzyka związane z tym problemem i podejmować odpowiednie środki ostrożności aby go uniknąć lub w razie potrzeby skonsultować się z lekarzem w celu diagnozy i leczenia.

Objawy wypadania macicy

Wypadanie macicy może manifestować się różnymi objawami, które często są nie tylko niekomfortowe ale także wpływają na jakość życia pacjentki. Do najczęstszych objawów wypadania macicy zalicza się uczucie obecności ciała obcego w pochwie lub dolnej części brzucha. Dodatkowo pacjentki mogą doświadczać bólu lub dyskomfortu w okolicy miednicy, dolnej części brzucha lub krzyża. Ten dyskomfort może być stały lub pojawiać się podczas wykonywania pewnych czynności takich jak podnoszenie ciężarów czy kaszel. Wypadanie macicy może także wpłynąć na funkcjonowanie układu moczowego. Pacjentki mogą doświadczać częstszego parcia na mocz, nietrzymania moczu (inkontynencji), trudności w opróżnianiu pęcherza lub uczucia, że pęcherz nie jest całkowicie opróżniony. Niektóre kobiety z wypadaniem macicy doświadczają także problemów z wypróżnianiem takich jak zaparcia lub trudności w kontrolowaniu procesu defekacji. Wypadanie macicy może wpływać na komfort i jakość życia seksualnego, powodując ból lub dyskomfort podczas stosunku seksualnego. Warto zaznaczyć, że objawy wypadania macicy mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku doświadczania któregokolwiek z tych objawów aby uzyskać właściwą diagnozę i plan leczenia.

Wypadanie macicy – leczenie

W przypadku wczesnego zaawansowania wypadania macicy zazwyczaj stosuje się podejście farmakologiczne, koncentrując się na miejscowym podawaniu leków zawierających estrogen. Celem tej metody jest wzmocnienie tkanki narządów płciowych. Ten rodzaj terapii jest szczególnie skuteczny u kobiet w okresie menopauzy, kiedy to spadek produkcji estrogenów prowadzi do osłabienia elastyczności mięśni miednicy. Oprócz farmakoterapii w leczeniu obniżenia narządów płciowych wykorzystuje się także pessary, elastyczne krążki dopochwowe, które mają za zadanie podtrzymywać i przywracać narządy do ich prawidłowego położenia. Istotnym elementem terapii zachowawczej jest również rehabilitacja uroginekologiczna obejmująca ćwiczenia wzmacniające mięśnie dna miednicy, takie jak ćwiczenia Kegla oraz elektrostymulację tych mięśni. Leczenie operacyjne wypadania macicy jest zalecane kobietom z bardziej zaawansowanym stadium, w którym występują silniejsze objawy takie jak ból, czy nietrzymanie moczu. Chirurgia ma na celu nie tylko usunięcie objawów ale także poprawę jakości życia pacjentek. Jeszcze do niedawba standardową metodą leczenia operacyjnego był zabieg usunięcia macicy (histerektomia). Obecnie medycyna oferuje szereg alternatywnych metod w tym operacje podwieszania macicy za pomocą specjalnej siatki lub jej podwieszenia do kości krzyżowej. Te zabiegi można przeprowadzać zarówno tradycyjnymi metodami chirurgicznymi jak i za pomocą technik minimalnie inwazyjnych, w tym dostępu przezpochwowego, laparoskopii czy z użyciem robotów chirurgicznych.

Czy można zapobiec wypadaniu macicy?

Mimo że istnieje wiele czynników ryzyka wypadania macicy to istnieją również sposoby zapobiegania temu schorzeniu, jego opóźniania oraz minimalizacji jego objawów. Oto kilka zaleceń, które mogą pomóc w profilaktyce tego schorzenia:

• ćwiczenia mięśni dna miednicy – regularne wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna miednicy może pomóc w utrzymaniu ich sprężystości i wytrzymałości.
• prawidłowa masy ciała – zachowanie zdrowej wagi poprzez odpowiednią dietę i regularną aktywność fizyczną może zmniejszyć ryzyko wypadania macicy.
• unikanie nadmiernego napięcia mięśni – podczas kaszlu, kichania lub podnoszenia ciężarów warto zachować ostrożność i unikać nadmiernego napięcia mięśni brzucha i miednicy.
• regularne badania ginekologiczne – systematyczne wizyty u ginekologa pozwalają na kontrolowanie stanu zdrowia macicy i ewentualne wczesne wykrywanie problemów.
• leczenie stanów zapalnych – zakażenia dróg moczowych jak i  inne stany zapalne mogą osłabiać mięśnie miednicy dlatego ważne jest ich skuteczne leczenie.

Pamiętaj, że wypadanie macicy to schorzenie, które można skutecznie leczyć. W razie wystąpienia objawów takich jak ból, dyskomfort czy problemy z oddawaniem moczu  koniecznie skonsultuj się z lekarzem. Leczenie może obejmować fizykoterapię, farmakoterapię lub nawet interwencję chirurgiczną w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia. Wniosek jest taki, że choć wypadanie macicy to dość powszechne schorzenie to istnieją środki zaradcze i profilaktyczne, które pomagają w minimalizacji jego objawów a co za tym idzie w poprawie jakości życia kobiet nim dotkniętych.